بزرگترین ساختار جهان کشف شد

همانطور که اخترشناسان دریافتند که به گفته اقتصاددانان ایرانی ، بزرگترین ساختار جهان می تواند باشد. ساختاری به نام quipu یک مربع عالی برای شبکه های بزرگ خوشه های جامد و آفتابی است.

نام این ساختار از سیستم باستانی “شماره های ضبط با استفاده از طناب های گره خورده” الهام گرفته شده است.

Quipu یک ساختار پیچیده از خطوط مرکزی با نخ های چند وجهی است. کوپو با 1.5 میلیارد چراغ ، شناخته شده ترین ساختار در خط 6000 بار Kopoo است.

طیف گسترده ای که با ابرقهرمانان بسیار خوب رقابت می کند

به گفته محققانی که Coappholo اختراع شده اند ، در صورت وجود روش های تشخیص گرم ، حتی روش های تشخیص ویژه ، در محدوده قرمز و انتقال بسیار برجسته است.

این مطالعه بخشی از تلاش مداوم برای نقشه برداری از توزیع مواد از طول موج های مختلف است.

ساختارهای فضایی به قسمت قرمز طیف نور به رویداد تحت عنوان “انتقال قرمز” منتقل می شوند. یک نقشه خوب با Corps Red3 -3.5.5.5 یک نقشه خوب ، که بر انتقال از 0.5 به 2.5 متمرکز خواهد شد ، یعنی اشیاء طولانی تر بودند.

جمع آوری داده های محقق Kopoo بود ، اما آنها چهار ساختار بزرگ دیگر پیدا کردند. Shapey ، بزرگترین Copopo و سه Superks North Sarona-Corona Boreaalis ، Herciles و Rester-Pacter-Commun-Commun-Pacter-Kostumus-Pacter-Kostumus-Prlessate.

این ساختارهای تحقیقاتی جدید بین زمین و 2 میلیون چراغ – منهای مشاهده شد. تحقیقات قبلی نشان داد که ممکن است ساختارهای بزرگی در فضا وجود داشته باشد.

در حال حاضر ، “دیوار بزرگ Heralcar-Northern” در 2 میلیارد سال نوری از اهمیت زیادی برخوردار است ، و بزرگترین ساختار هنوز بخش مهمی است ، اما حضور آن هنوز بحث است.

سوپر کرولر تحت تأثیر گسترش جهان و تکیه نور است

محققان مشاهده كردند كه چگونه این سوپررومها بر دنیای وسیع تری تأثیر می گذارند. آنها بر مایکروویو فضا (CB) تأثیر می گذارند ، باقیمانده منطقه به طور مساوی در این فضا توزیع می شود.

این تیم دریافت که سرعت نقص های کهکشانی را می توان در گسترش جهان به نام “تصحیح هابل” در این ابررساناها نقض کرد. علاوه بر این ، نیروی گرانش بالای این سازه ها می تواند منجر به شکستن و تجزیه تصاویر از مکالمه تیراندازی ، “روشنایی و آسمان طولانی شود.

در این مطالعه آمده است که چگونه تحقیقات آینده را می توان در نظر گرفت که چگونه این جزوه های اصلی بر تکامل کهکشان ها تأثیر می گذارد. اگرچه این ساختارها موقتی هستند ، گسترش جهان به تدریج خوشه ها را از هم جدا می کند ، اما ابعاد بزرگ آنها مهم است.

محققان: در فضاپیمای آینده ، این سوپرروس ها بخشی از چندین تصادف را نقض می کنند.

بنابراین ، آنها پیکربندی های گذرا هستند ، اما اکنون موجودات خاصی با ویژگی های منحصر به فرد و رسانه های فضایی خاص هستند.

بنابراین ، این پنج سوپرتریک 2 ٪ از خوشه های کهکشان ، 2 ٪ در جهان و 2 ٪ در جهان هستند.