به گفته اقتصاددان ایران ، به گفته اقتصاددان ایران ؛ حرکت گوش در بسیاری از حیوانات بسیار مهم است و به ویژه آنها را درک می کند تا روی صداهای خاص و اصلی متمرکز شود.
به گفته گاردین ، گوش انسان بیشتر غوطه ور است ، اثری از اجداد ما “قارلیان نورون” نامیده می شود.
آندریاس شایر گفت: “این اجداد توانایی خود را برای لرزیدن گوش خود 5 میلیون سال پیش از دست دادند.”
با این حال ، ما می توانیم نشان دهیم که ما در برخی شرایط کار می کنیم ، به این معنی که گوش گوش ها ، حتی اگر چنین ساختارهایی بی فایده باشند ، برخی از سازه ها را برای جابجایی گوش ها نجات داده است.
این گروه دریافتند که حرکت عضلات مربوط به صدای این عضلات است. اکنون آنها هنگامی که برخی از صداهای برخی از عضلات این عضله با دقت بسیار زیادی فعال می شوند ، فعال می شوند.
به گفته این گروه ، از آن خواسته شده است که به دلیل پنج بزرگسال ، همزمان از طریق بالای جمعیت به غلاف گوش فرا دهند.
آنها سه سناریو مختلف ایجاد کردند. در ساده ترین سناریو ، پادکست ها کمتر از صوتی شنیده می شدند و تفاوت زیادی بین صداها وجود داشت. در سخت ترین سناریو ، دو غلاف وجود داشت که بالاتر از Ahiok بودند ، و یکی از پادکست ها به کلمه ای شبیه به صدا تبدیل شده است.
آنها می دانستند که محققان نسبت به گوش گوش و حرکات در افراد حساس هستند تا سطح بالایی از حرکت را بشنوند. شره گفت: “سعی کنید آنچه را که کسی در یک رستوران خالی می گوید درک کنید و فقط سعی کنید همان شخص را در یک رستوران شلوغ درک کنید.”
هر شرکت کننده سه سناریو مختلف را تجربه می کند. وی سپس در این اتاق با یک دیکتاتور در موقعیت دیگری تکرار شد. هر شرکت کننده مجموعه الکترودها را پوشش می داد ، که به محققان این امکان را می دهد تا فعالیت الکتریکی تولید شده توسط عضلات تولید شده توسط گوش های تولید شده توسط گوش را ضبط کنند.
پس از هر آزمایش ، شرکت کنندگان از آنها خواستند که تلاش های خود را برای گوش دادن به صدا ارزیابی کنند.
نتایج نشان داد که شرکت کنندگان و شنونده ها به لیست صوتی گوش می دهند تا با تغییر سناریو ، سناریو را به طور قابل توجهی بشنوند و شنیده شوند.
این گروه دریافتند که سطح فعالیت در هر چیزی که گوش و خارج از گوش گوش ها ، بالاتر از قسمت فوقانی و میانه را حرکت می دهد ، زیاد است. آنها همچنین نسبت به قسمت جلوی آن که گوش گوش ها را که ناشی از آرا است ، فعال تر می شوند.
شررا گفت: “تقریباً هیچ کس نمی تواند خود را داوطلبانه عمل کند ، بنابراین نتایج ما به توانایی انجام این کار بستگی ندارد.”